ترجمه اصطلاحات سیاسی
اصلاحات اقتصادی به انگلیسی
economic reformsتوسعه ی اقتصادی به انگلیسی
economic developmentقدرت اقتصادی به انگلیسی
economic powerکشاورزی به انگلیسی
agricultureقدرت نظامی به انگلیسی
military powerبودجه ی نظامی به انگلیسی
military budgetسیاست خارجی به انگلیسی
foreign policy
قدرت اقتصادی به انگلیسی
economic powerکشاورزی به انگلیسی
agricultureقدرت نظامی به انگلیسی
military powerبودجه ی نظامی به انگلیسی
military budgetسیاست خارجی به انگلیسی
foreign policy
قدرت نظامی به انگلیسی
military powerبودجه ی نظامی به انگلیسی
military budgetسیاست خارجی به انگلیسی
foreign policy
سیاست خارجی به انگلیسی
foreign policy
چین و هندوستان
هر دو کشور چین وهندوستان پس از انجام اصلاحات اقتصادی دردهه ی 80 و 90 و افزایش توانمندی های اقتصادی خود به رشد قابل توجهی از توسعه ی اقتصادی در اوایل قرن بیستم دست یافتند .چین با نرخ رشد 11 درصد و هندوستان نیز با نرخ رشد 7 درصد توانستند تا اوایل قرن بیستم خود را به بسیاری از کشورهای برتر اقتصادی دنیا برسانند. چین در سال 2012 توانست علیرغم وجود بحران اقتصادی به دومین قدرت اقتصادی دنیا و اولین قدرت اقتصادی آسیا تبدیل شود و هندوستان نیز در همین سال سومین قدرت اقتصادی آسیا و یازدهمین قدرت اقتصادی جهان شد . چینی ها در زمینه های مربوط به کشاورزی نیز بسیار رشد کردند و هندی ها نیز در زمینه خدمات و IT به سطح قابل توجهی از رشد و توسعه دست یافتند. افزایش توانمندی اقتصادی ، زمینه های بسیج و گسترش قدرت نظامی را برای هر دو کشور فراهم ساخت به نحوی که چین در سال 2012 به سومین قدرت نظامی و هندوستان به چهارمین قدرت نظامی دنیا تبدیل شد .براین اساس بودجه ی نظامی هر دو کشور در اوایل قرن بیستم همچنان افزایش یافت و جاه طلبی سیاست خارجی هر دو کشور مبتنی بر تلاش هر چه بیشتر جهت افزایش نفوذ در آسیا و بازگشت عظمت گذشته قرار گرفت .اولویت اصلی سیاست خارجی هندوستان و چین در حال حاضر استیلا بر منطقه ی آسیاست .چینی ها معتقدند که سالیان دراز توسط کشورهای اروپایی و ژاپن تحقیر شده اند وامروز زمان آن رسیده که عظمت امپراطوری گذشته را احیا کنند و هندی ها نیز در پی آنند تا در رقابت با چین جلوه ی قدرت خود را در ماورای مرزها نشان دهند .بنابراین تلاش های استیلاجویانه ی هر دو دولت موجب رقابت شدید بین آن ها در آسیا شده است . رقابت بین دو دولت در 2 حوزه ی جغرافیایی داخلی و خارجی و 3 حوزه ی موضوعی شامل سیاسی ، اقتصادی و نظامی صورت گرفته است . علاوه بر حوزه ی داخلی ، رقابت بین دو کشور در جهت تسلط بر آسیا در 4 حوزه ی جغرافیایی خارجی در کلان منطقه آسیا نیز در حال شکل است .این چهار حوزه ی جغرافیایی شامل جنوب و جنوب شرق آسیا، آسیای مرکزی، خاورمیانه، آسیای مرکزی و شرق آسیا.
China and India
China and India currently enjoy great economic growth and development after the economic reforms of the 1980s and 1990s. China with economic growth rate of 11% and India with economic growth rate of 7% managed to emerge as world economic power in the early 21th century. In 2012 and in spite of world economic crisis, China became the 2nd top economic power in the world and the first economic power in Asia. India is now the 3rd largest economy in Asia and 11th largest economy in the world. Chinese have achieved considerable development in agriculture sector and Indian has been successful in IT. Economic progress and empowerment have also powered these countries’ military power, which made China the 3rd military power and India the 4th military power in the world.Following this trend, the both countries have increased their military budget and following similar policies in their foreign policies, they are striving to expand their power in Asia in the hope of regaining their old age glory. The first priority of China and India in foreign policy is to gain controlling power in Asia. Chinese believe that they have been kept put-down by European countries and Japanese and now it is their turn to reclaim their previous dignity. On the other hand and in competition with Chinese, Indians try to show their power beyond their borders. These policies have triggered competition between the two countries and they keep competing in two geographical fields (domestic and beyond borders) and three thematic fields (economic, politic, and military). Furthermore, in their quest to control Asia, the two countries have entered into four geographical field of competition in Asia. The four fields are South and South East Asia, Central Asia, the Middle East, and East Asia.